Je bent bijna volledig opgebouwd uit koolstofdioxide en water. Dat geldt ook voor al het voedsel dat je eet. Hetzelfde geldt voor alle energie die je gebruikt om te bewegen en in leven te blijven. Kooldioxide en water! Kortom, de kooldioxide in de lucht is de wereldwijde voedselvoorraad. Daarom wordt gezegd dat al het leven op aarde “op koolstof gebaseerd” is.
Foto door Anton Atanasov via Pexels
De klimaatalarmisten spelen hier een lastig woordspelletje. Zij noemen kooldioxide “vervuiling” en wind- en zonne-energie “schoon”. Onze voedselvoorziening is geen vervuiling. Noch is het uitstoten van koolstofdioxide (wat we allemaal doen als we uitademen) onrein. Dit is gewoon valse reclame. Toekijken hoe een kind opgroeit, is toekijken hoe verwerkte kooldioxide opnieuw wordt verwerkt.
Hier is hoe het werkt. Planten verzamelen kooldioxide uit de lucht en gebruiken dan zonlicht en water om de dingen te maken die ze verbruiken om hun lichaam op te bouwen en van te leven. Ze gebruiken ook kleine hoeveelheden vitaminen en mineralen, net als wij. Kunstmest is als vitamines, niet als voedsel. Dus bijna alles wat ze gebruiken is kooldioxide en water. Dieren eten de planten als voedsel, en verwerken de kooldioxide en het water. Dan eten wij zowel planten als dieren.
Er is een gezegde dat zegt dat je niet van lucht kunt leven, maar in feite is dat precies wat we doen. Al ons voedsel begint als kooldioxide in de lucht (of het water). Onze boeren bewerken letterlijk de lucht!
Ga naar een kruidenierswinkel en kijk rond. Al het voedsel dat je ziet – groenten, fruit en vlees – vers, bevroren of ingeblikt – is verwerkt kooldioxide. Zo ook de mensen die daar winkelen. En jij ook.
De klimaatangst is gebaseerd op het feit dat de hoeveelheid kooldioxide in de lucht de laatste honderd jaar of zo langzaam is toegenomen. Dat dit misschien een klein beetje opwarming van de aarde veroorzaakt, is echt geen probleem. Het goede nieuws is dat de productiviteit van planten over de hele wereld toeneemt als direct gevolg van de toenemende kooldioxide. Dit wordt de “vergroening” van de planeet Aarde genoemd en het is duidelijk waargenomen door NASA-satellieten.
De wereldwijde toevoer van kooldioxide is dus gestaag toegenomen. Dit verklaart mede hoe wij in staat zijn onze groeiende bevolking te voeden. De opbrengst van gewassen is voortdurend toegenomen, ook al is de hoeveelheid landbouwgrond in feite afgenomen.
Het eigenlijke proces is een wonder. Planten zijn passieve consumenten. Ze zitten daar en wachten tot kooldioxidemoleculen op hen stuiten, waar ze dan worden gecombineerd met water en zonlicht om het voedsel van de plant te maken. Kooldioxide wordt een spoorgas genoemd omdat er maar heel weinig van is als fractie van de lucht. Honderd jaar geleden was er naar schatting ongeveer één kooldioxidemolecule op elke 3000 luchtmoleculen. Vandaag is dat meer één op 2.500, wat een grote hulp is voor de passieve planten.
Merk op dat deze toename van de wereldwijde plantengroei als gevolg van de toenemende kooldioxide ten onrechte het “bevruchtingseffect” wordt genoemd. Het zou het voedingseffect moeten worden genoemd. Stel je voor dat je op een tafel alles legt wat je op een dag zult eten. Leg daar een vitaminepil naast. Kunstmest is als de pil, terwijl kooldioxide is als de stapel voedsel.
De kooldioxide is er ook niet door onze verbranding van benzine, diesel, aardgas, olie en steenkool. Het is onderdeel van een natuurlijke “koolstofcyclus” die twintig keer groter is dan onze uitstoot. Het leven op aarde maakt deel uit van en is afhankelijk van deze natuurlijke koolstofcyclus. Onze koolstofdioxide voegt er slechts een klein beetje aan toe, en dat is een goede zaak.
Helaas zul je hier zelden of nooit iets over horen, vanwege de klimaatveranderingshysterie. Koolstofdioxide wordt gevaarlijke vervuiling genoemd, terwijl het eigenlijk het levensmiddel is. De toename wordt afgedaan als slecht, terwijl het eigenlijk goed is. De paniekzaaiers willen de toename stoppen of zelfs terugdraaien, waarbij ze negeren dat dit de wereldwijde voedselvoorziening is. Als een op koolstof gebaseerde levensvorm moeten we wantrouwig staan tegenover oproepen tot “decarbonisatie”.
Ook wind- en zonne-energie “schone energie” noemen, alleen omdat ze geen kooldioxide produceren, is vals en grenst aan een hoax. Er is niets onzuivers aan kooldioxide. Het is ons voedsel.
We zouden heel dankbaar moeten zijn dat kooldioxide toeneemt, in plaats van het te demoniseren. We zijn allemaal gemaakt van kooldioxide.