Origineel bericht geplaatst in de Telegraaf
Grote demonstratie tegen kernenergie in Duitsland in 2011
De wereld kampt met energie- en voedseltekorten, armoede, ziekten, overbevolking en oorlog, maar de westerse beleidsbepalers zijn gefixeerd op klimaatoplossingen, signaleert Bjørn Lomborg. „Hoe zijn de elites erin geslaagd om de dingen zo verkeerd te doen?”
„Op dit moment zijn wij nog steeds aan het herstellen van de ergste pandemie in een eeuw. Inflatie, aanbodtekorten en mogelijk zelfs recessie doemt op in de wereldeconomie. Er woedt oorlog, autocratieën komen op en voedselcrises worden al ervaren door de meest kwetsbaren. Tuberculose, malaria en ondervoeding – effectief aangepakt in de rijke wereld – eisen nog steeds miljoenen levens per jaar in arme landen.
Toch zijn grote donoren en ontwikkelingsorganisaties steeds meer gefocust op klimaatoplossingen. Een maand nadat Rusland Oekraïne was binnengevallen, waarschuwde het hoofd van de Verenigde Naties – een organisatie die zich richt op het waarborgen van wereldvrede – in plaats daarvan voor een ’klimaatcatastrofe’.
Diverse bronnen
Het zou overdreven zijn om te zeggen dat, terwijl de echte bedreigingen toenamen, de rijke wereld aan het sleutelen was aan zonnepanelen en plastic rietjes aan het verbieden was. Maar het is slechts een lichte overdrijving. West-Europese leiders hadden het afgelopen decennium moeten besteden aan het diversifiëren van energiebronnen en het uitbreiden van schaliegas, in plaats van kerncentrales te sluiten en angstaanjagend afhankelijk te worden van Rusland.
“West-Europese leiders hadden het afgelopen decennium moeten besteden aan het diversifiëren van energiebronnen en het uitbreiden van schaliegas, in plaats van kerncentrales te sluiten en angstaanjagend afhankelijk te worden van Rusland.”
Hoe zijn de elites erin geslaagd om de dingen zo verkeerd te doen? Immers, de wereldwijde klimaatschade in procent van het bruto binnenlands product (bbp) blijft afnemen en het aantal sterfgevallen door klimaatrampen is in een eeuw met 99% gedaald. Bovendien blijkt uit de beste schattingen van de klimaatschade dat de totale kosten van klimaatverandering tegen het einde van de eeuw minder dan 4% van het bbp zullen bedragen.
Verre van catastrofaal
Bedenk dat volgens de eigen schattingen van de VN de gemiddelde persoon in 2100 450% zo rijk zal zijn als vandaag. Door de opwarming van de aarde zal ze ’slechts’ 434% zo rijk zijn. Dit is een probleem, maar verre van catastrofaal.
Voor rijke landen ondermijnt de beperkte focus op klimaatdoelstellingen de toekomstige welvaart. De wereld geeft al meer dan een half biljoen (500.000.000.000) dollar per jaar uit aan klimaatbeleid, terwijl de uitgaven van de rijke wereldoverheid aan innovatie op gebieden als gezondheidszorg, ruimtevaart, defensie, landbouw en wetenschap de afgelopen decennia als percentage van het bbp zijn gedaald.
“De wereld geeft al meer dan een half biljoen (500.000.000.000) dollar per jaar uit aan klimaatbeleid”
Het is verontrustend dat we ondanks de buitengewone focus er niet eens in slagen om de klimaatverandering zelf op te lossen. Vorig jaar was er de grootste CO₂-uitstoot ooit.
Groene energie
Eerder dit jaar kwam de elite van de wereld bijeen in het World Economic Forum en werd hen gevraagd om ’de ernstigste risico’s op wereldschaal in de komende tien jaar’ te noemen. Ze kozen absurd genoeg voor ’mislukte klimaatactie’ – vlak voordat Rusland begon te bombarderen.
De wereld heeft veel uitdagingen – niet alleen de uitdagingen die de meeste media-aandacht krijgen. Het klimaat moet effectiever worden aangepakt door onderzoek en ontwikkeling in groene energiebronnen te financieren, zodat deze uiteindelijk de fossiele brandstoffen overtreffen. We moeten de autoritaire territoriumdrift in Oekraïne en elders het hoofd bieden. En om op lange termijn welvaart te garanderen, heeft de wereld meer en goedkopere energie, beter onderwijs en meer innovatie nodig. We hebben terugkeer van ons perspectief nodig om de elitaire hyperbool over klimaatverandering te overwinnen.”
Dr. Bjørn Lomborg is politicoloog, statisticus en voorzitter van het Copenhagen Consensus Center