In een gebied dat slechts 7% van het aardoppervlakte beslaat woont meer dan de helft van de wereldbevolking. Er wordt meer steenkool gebruikt dan waar ter wereld dan ook. Niet espresso drinkende westerse bureaucraten, maar de mensen in deze Yuxi-cirkel gaan de toekomst van het energiegebruik op aarde bepalen, aldus Vijay Jayaraj.

Koolstofverontwaardiging is de morele valuta van de moderne elite. Vuriger vasthoudend aan hun schijnheiligheid dan aan een gouden munt, eisen de smaakmakers van het klimaatindustriële complex de uitbanning van kolen, olie en aardgas zonder enige zichtbare aandacht voor de rol die de brandstoffen speelden bij het ontstaan van ons tijdperk van ongekende overvloed.

Langere levensduur, overvolle voorraadkasten, drinkwater uit de kraan, het wonder van geneesmiddelen en effectieve verschansingen tegen de incidentele driftbuien van Moeder Natuur, het zijn voor hen slechts kleinigheden vergeleken met de heilige graal van een koolstofvrij Paradijs. Maar intussen zoemen in de hele wereld, gevoed door die zo verachte koolwaterstoffen, de elektriciteitsnetten gewoon voort zonder zich te storen aan de voorvechters van de decarbonisatie.

Deze tweedeling kan niet duidelijker naar voren komen dan in de Yuxi-cirkel, een regio die zich uitstrekt over een oppervlakte van 2.485 mijl in alle richtingen vanuit de Zuid-Chinese stad Yuxi.

De Yuxi-Cirkel, een bedenksel van de Britse geograaf en data-analist Alasdair Rae, is de regio waar 55% van de wereldbevolking – 4,32 miljard mensen – woont, hoewel die slechts 7% van het aardoppervlak beslaat. De cirkel omvat China en India, het grootste deel van Zuidoost-Azië en delen van Pakistan. De regio wordt als dichtbevolkt beschouwd, maar omvat ook grote verlaten gebieden, zoals de Taklamakan-woestijn, het Tibetaanse plateau, Mongolië en Zuid-Siberië.

Dichtbevolkt
Waarom is dit belangrijk? Welnu, de Yuxi-Cirkel is het belangrijkste toneel waar de krachtmeting van klimaatbeleid, energiezekerheid en economische ambitie plaatsvindt. Terwijl Brusselse diplomaten hun espresso drinken en activisten zich vastlijmen aan de Londense wegen, is het in deze dichtbevolkte strook van Azië waar de waarheid over de wereldwijde uitstoot van koolstofdioxide en de groei van het bruto binnenlands product zich openbaart.

De grootstedelijke conglomeraties van de Yuxi cirkel – denk aan Sjanghai, Delhi, Tokio – worden grotendeels van elektriciteit voorzien met elektriciteitscentrales, gevoed door steenkool en aardgas, waarbij hernieuwbare energiebronnen een inhaalslag proberen te maken die ze onmogelijk kunnen winnen. Alleen al China verbruikt meer steenkool dan de hele rest van de wereld bij elkaar. Het verbruik van steenkool in India is groter dan dat van de Verenigde Staten, de Europese Unie en het Verenigd Koninkrijk samen. Door deze ranglijst van kolengebruikers komen de tien landen van de Associatie van Zuidoost-Aziatische Naties op de derde plaats.

O, en voor het geval je dacht dat het met olie anders was – spoiler: dat is het niet. China en India staan nu in de top drie van wereldwijde olieslurpers, vlak achter de VS, wat eens te meer bewijst dat economische groei meer afhangt van dingen die je kunt verbranden dan van hashtags op sociale media en holle retoriek.

Critici van fossiele brandstoffen blijven een verschuiving ervan voorspellen, maar het is waarschijnlijker dat het gebruik ervan verder zal toenemen. Honderden miljoenen mensen in de Yuxi-cirkel groeien toe naar wat het Westen ‘een fatsoenlijk leven’ noemt. Dit betekent dat het extreem lage individuele energieverbruik van nu de komende jaren aanzienlijk zal stijgen.

Ter vergelijking: het jaarlijkse energieverbruik per hoofd van de bevolking is in de VS (77.000 kilowattuur) 10 keer zo groot als dat van India. Iemand in Bangladesh verbruikt slechts 3% van de energie van iemand in Noorwegen.

Hartkloppingen
Koude melk in een koelkast, shirts die door machines worden gecentrifugeerd en comfortabel slapen door airconditioners; allemaal zaken die in het Westen als essentieel worden beschouwd, maar nu nog een verre droom zijn voor miljoenen mensen in de Yuxi-cirkel.

Maar, let wel, dit is slechts de revolutie in de woonkamer. Daarachter doemt een industrieel ontwaken op van fabrieken, kantoorgebouwen en winkelcentra die allemaal hun deel van het elektriciteitsnet willen. De komende stijging van de vraag naar elektriciteit zal groot genoeg zijn om klimaatkruisvaarders hartkloppingen te bezorgen.

In de Yuxi Cirkel komt de fantasie van een “groene transitie” tegenover de realiteit van de dagelijkse behoeften en ambities voor de toekomst van mensen te staan.

En om dat alles mogelijk te maken zullen de wispelturige wind en deeltijdstralen van de zon van weinig nut zijn. Het zullen de oude, betrouwbare strijdrossen van kolen, olie en aardgas zijn die het moeten doen, net zoals ze dat in het Westen steeds deden om het ‘goede leven’ van enkelen uit te breiden tot de massa’s.

Eerder gepubliceerd bij Blaze Media.
Copyright photo: Alisdair Rae; @undertheraedar

Vijay Jayaraj is een wetenschaps- en onderzoeksmedewerker bij de CO2 Coalition, Fairfax, Virginia. Hij heeft een M.S. in milieuwetenschappen van de University of East Anglia en een postdoctorale graad in energiebeheer van de Robert Gordon University, beide in het Verenigd Koninkrijk, en een bachelor in engineering van Anna University, India.