Als de VN en de Amerikaanse regering zo toegewijd zijn aan het censureren van desinformatie, waarom verspreiden ze die dan zelf?
Door Michael Shellenberger

Dit artikel is met toestemming van Michael Shellenberger overgenomen van zijn substackpagina Public en vertaald door Martien de Wit. Het oorspronkelijke artikel staat achter een betaalmuur. Clintel heeft een abonnement genomen vanwege de vele interessante artikelen.

 Het Amerikaanse Cybersecurity and Infrastructure Security Agency (CISA) van het ministerie van Binnenlandse Veiligheid slaat alarm over de dreiging van “buitenlandse invloed” die “gebruik maakt van misleidende informatie en desinformatie”. CISA definieert “desinformatie” als informatie “gebaseerd op feiten, maar gebruikt buiten de context om te misleiden, te schaden of te manipuleren”. In 2021 overtuigde CISA, samen met het Witte Huis en partners uit de particuliere sector, Facebook en Twitter met succes om accurate informatie over de oorsprong van het SARS-2 coronavirus en covid vaccins te censureren.

Daarentegen slaagt CISA er niet in zijn werk goed te doen bij het censureren van desinformatie, verkeerde informatie en desinformatie over klimaatverandering, ook door dreigende activisten, vaak gefinancierd of in dienst van buitenlandse regeringen. Uit een Google-onderzoek dat vorig jaar door de door mij opgerichte en geleide onpartijdige onderzoeksorganisatie Environmental Progress onder meer dan 2.300 mensen werd uitgevoerd, bleek dat 53% van de ondervraagden in de VS het eens is met de onjuiste bewering “Door de klimaatverandering komen orkanen vaker voor”, terwijl 46% het eens is met de onjuiste bewering “Door de klimaatverandering dreigt de mens uit te sterven”.

Ik ben sterk gekant tegen pogingen van de Amerikaanse regering om Amerikaanse burgers te censureren door platforms voor sociale media opdracht te geven inhoud te verwijderen, soms onder dreiging van het beëindigen van Sectie 230, de federale wet die bedrijven als Facebook en Twitter mogelijk maakt. Dergelijke censuur is een schending van het First Amendment. De journalist Matt Taibbi, voormalig ambtenaar van het State Department Mike Benz en ik hebben alle drie gewezen op de opkomst sinds 2016 van een censuur-industrieel complex dat door de Amerikaanse overheid wordt geëxploiteerd en gefinancierd. Het moet worden ontmanteld.

Maar het is opmerkelijk dat het censuur-industrieel complex geen interesse heeft getoond in het censureren van verkeerde klimaatinformatie die mensen heeft doen geloven dat klimaatverandering ervoor zorgt dat orkanen vaker voorkomen en dat mensen dreigen uit te sterven. “Een voorbeeld van desinformatie is het bewerken van een video om belangrijke context te verwijderen teneinde te schaden of te misleiden,” schrijft CISA. En toch is dat precies wat buitenlandse desinformatieverspreiders als Greta Thunberg, haar bondgenoten bij het door de Duitse regering gefinancierde Potsdam Instituut en zelfs de eigen secretaris-generaal van de VN Antonio Guterres routinematig doen wanneer ze video’s delen van mensen in arme landen die lijden onder overstromingen, die een direct gevolg zijn van een gebrek aan beheer van de waterinfrastructuur, niet van iets meer neerslag door klimaatverandering.

Bovendien heeft het censuur-industrieel complex getracht accurate informatie over klimaatverandering en energie te censureren. Afgelopen juni eiste de voormalige klimaatadviseur van de regering Biden, Gina McCarthy, censuur van degenen die kritiek hadden op het falen van weersafhankelijke hernieuwbare energiebronnen tijdens de blackouts in Texas in februari 2021, ook al was die kritiek feitelijk. “De techbedrijven moeten ophouden specifieke individuen keer op keer toe te staan desinformatie te verspreiden,” zei McCarthy.

In haar interview beweerde ze verder ten onrechte dat critici van duurzame energie worden gefinancierd door “dark money” fossiele brandstof ondernemingen – dezelfde valse bewering die Democraten deden over ’s werelds meest invloedrijke wetenschapper die orkanen en klimaatverandering bestudeert, Roger Pielke, Jr. van de Universiteit van Colorado. McCarthy verspreidde dus desinformatie om de legitimiteit van haar tegenstanders te ondermijnen.

De VN gaat door met haar desinformatiecampagne tegen de wereldbevolking, zoals de krantenkoppen van vandaag over haar nieuwe rapport laten zien. “De klimaattijdbom tikt”, luidt de kop van CNN. “Wetenschappers brengen ‘overlevingsgids’ uit om klimaatramp af te wenden,” zegt BBC. “Aarde raakt kritieke opwarmingsdrempel tegen begin 2030, zegt klimaatpanel.” De meeste journalisten van de VN suggereren dat wetenschappers hebben vastgesteld dat een temperatuurstijging van meer dan 1,5 graden Celsius boven het pre-industriële niveau rampzalig zou zijn.

Het VN rapport is desinformatie. De vermeende ‘drempelwaarde’ van 1,5 graad is politiek, niet wetenschappelijk, zoals Pielke en anderen hebben aangetoond. De opwarming van de aarde veroorzaakt steeds grotere risico’s. De temperaturen zullen naar verwachting minder stijgen dan de meesten 10 jaar geleden dachten, dankzij overvloedig aardgas. En de fysieke veiligheid van de mensheid is verzekerd, gezien ons succes bij de aanpassing aan extremer weer en de productie van meer voedsel op minder land.

Dit alles roept een vraag op. Waarom, als de VN en de regeringen van de VS zich zo inzetten om desinformatie te censureren, verspreiden zij die zelf dan? Waarom, met andere woorden, passen VN-functionarissen perfect in hun eigen definitie van “dreigers van desinformatie”, en dan nog vaak buitenlandse?

Waarom de VN desinformatie verspreidt

Julian Huxley, eerste voorzitter van de Organisatie van de Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (UNESCO)

Kijk eens naar een artikel van Associated Press met de kop “VN voorspelt ramp als opwarming van de aarde niet wordt tegengegaan”. Daarin beweert een ‘hoge milieufunctionaris van de VN‘ dat als de opwarming van de aarde niet voor 2030 is gekeerd, de stijgende zeespiegel “hele naties … van de aarde kan wegvagen.” Regeringen “hebben tien jaar de tijd om het broeikaseffect op te lossen voordat de mens het niet meer in de hand heeft”, aldus de VN-functionaris.

Heeft Associated Press die apocalyptische waarschuwing van de Verenigde Naties vandaag gepubliceerd? Nee, juni 1989. De catastrofale gebeurtenissen die de VN-ambtenaar voorspelde waren voor het jaar 2000, niet 2030. In werkelijkheid zijn de Verenigde Naties dus al 75 jaar de grootste verspreider van energie- en milieudesinformatie.

In 1947 werd Julian Huxley voorzitter van de United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO) en hielp hij het Malthusianisme, de opvatting dat er te veel mensen op de wereld zijn, tot de officiële ideologie van de wereldelites te maken. Hij lanceerde een langdurige, multimediale desinformatiecampagne over meerdere onderwerpen en decennia, die nog steeds voortduurt.

De ogenschijnlijke missie van UNESCO was het beschermen van culturen over de hele wereld. Maar Huxley maakte van ‘bevolkingscontrole’ een prioriteit. Hij maakte zijn leerling, John Boyd-Orr, de eerste directeur-generaal van de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN, die vervolgens doorging met de onjuiste bewering dat een groeiende menselijke bevolking zou leiden tot hongersnood en een kernoorlog.

Huxley’s broer, Aldous, de schrijver van de dystopische roman Brave New World, beweerde ten onrechte dat een groeiende menselijke bevolking zou leiden tot bodemerosie en dictaturen. Hij fantaseerde over zijn mede-elites die zich terugtrokken op een eiland en vreesde dat ook dat overspoeld zou worden door de fokkende en consumerende massa.

Als onderdeel van hun eis tot ‘bevolkingscontrole’ moedigde de VN, met steun en medewerking van de Amerikaanse regering, sterilisatie aan, vooral in arme landen. Julian Huxley stelde ‘sterilisatiebonussen’ voor, waarbij “deze lage types zouden kunnen worden omgekocht of anderszins overgehaald om vrijwillige sterilisatie te accepteren”.

Toen het duidelijk werd dat de groei van het wereldwijde geboortecijfer en de dreiging van een kernoorlog afnamen na het einde van de Koude Oorlog, legden de Verenigde Naties de nadruk op de dreiging van luchtvervuiling, met name klimaatverandering, die VN-functionarissen, meestal afkomstig uit de VS en West-Europa, zagen als een manier om controle te krijgen over de energie- en voedselproductie wereldwijd.

Bovenal probeerden Malthusiaanse elites in de Verenigde Naties de massa bang te houden zodat ze gecontroleerd en geruimd konden worden. De inspanningen waren effectief. De oceanograaf Jacques Cousteau vertelde de UNESCO Courier in 1991 dat de mensheid niet moest proberen ziektes te genezen omdat de bevolking “gestabiliseerd moet worden, en om dat te doen moeten we 350.000 mensen per dag elimineren.”

Het doel van de VN is tegenwoordig om alle samenlevingen in de richting van 100 procent hernieuwbare energie te sturen, als strategie om de Amerikaanse en Europese controle over arme en zich ontwikkelende economieën te behouden, vooral over hun energie- en voedselsector. Hun probleem is al lang kernenergie.

Beleidsmakers, journalisten, natuurbeschermers en andere opgeleide elites in de jaren vijftig en zestig wisten dat kernenergie onbeperkte energie was en dat onbeperkte energie onbeperkt voedsel en water betekende. We konden ontzilting gebruiken om oceaanwater om te zetten in zoet water. We zouden kunstmest kunnen maken zonder fossiele brandstoffen door stikstof uit de lucht en waterstof uit water te splitsen en te combineren. We kunnen transportbrandstoffen maken zonder fossiele brandstoffen door kooldioxide uit de atmosfeer te halen om een kunstmatige koolwaterstof te maken of door water te gebruiken om zuiver waterstofgas te maken.

Kernenergie betekende oneindig veel kunstmest, vers water, voedsel, geen vervuiling en een radicaal verminderde ecologische voetafdruk, wat problemen opleverde voor de Malthusiaanse propagandisten, die beweerden dat energie, kunstmest en voedsel schaars waren. En dus voedden de Malthusianen de angst voor kernwapens en overtuigden het publiek ervan dat kerncentrales tot kernwapens leidden.

En, zoals routine zou worden in VN rapporten, inclusief die gepubliceerd door het VN Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) voor de volgende drie decennia, het VN rapport “Our Common Future” uit 1987 viel kernenergie aan als onveilig en adviseerde sterk tegen de uitbreiding ervan.

Van de jaren zestig tot de jaren negentig pleitten de VN en anderen voor hernieuwbare energie om een kernoorlog, zogenaamd van kerncentrales en vervuiling door fossiele brandstoffen te voorkomen. Vervolgens, nadat de dreiging van een kernoorlog afnam met het einde van de Koude Oorlog, wendde de VN zich tot de klimaatverandering als rechtvaardiging om over te stappen op hernieuwbare energiebronnen en energie en voedsel schaars te maken.

Deze Malthusiaanse belangen zijn lange tijd een hechte alliantie geweest met olie- en gasbedrijven, die kernenergie lange tijd terecht als een bedreiging hebben gezien, aangezien het in veel landen de goedkoopste manier is om betrouwbare stroom te maken. De op de VN-georiënteerde Malthusianen en de olie- en gasbedrijven hebben dus lang samengewerkt om angstaanjagende desinformatie over kernenergie te verspreiden om de regelgeving voor deze technologie op te voeren, zodat deze duur wordt en niet kan concurreren met fossiele brandstoffen.

En, zoals ik in Apocalypse Never documenteer, hebben deze olie- en gasbelangen meer dan 50 jaar lang geld gesluisd naar anti-kernenergie voorstanders van hernieuwbare energie. De Russische president Vladimir Poetin lijkt hetzelfde te hebben gedaan, door anti-fracking voorstanders in Europa te steunen, om zijn controle over het Europese gasverbruik te vergroten.

Waarom dan, als de VN en opeenvolgende VS regeringen zich zo inzetten om desinformatie te stoppen, verspreiden ze die zelf? Omdat ze dat doel in werkelijkheid helemaal niet nastreven. Integendeel, ze zijn toegewijd aan het verspreiden van Malthusiaanse desinformatie over klimaat en energie en het censureren van accurate informatie die deze ontkracht.

Sinds de Tweede Wereldoorlog moeten de Malthusiaanse elites die werkzaam zijn op de hoogste niveaus van de VN en de Amerikaanse regering worden gezien als precies de “buitenlandse bedreigende figuren” waar de VN en de Amerikaanse regering ons voor hebben gewaarschuwd. Hun motivatie om energie schaars en duur te houden is even onethisch als hun strategie om mensen in een staat van totaliserende ‘milieu’-angst te houden.

Het bestrijden van klimaatdesinformatie

Jordan Peterson en Bjorn Lomborg van de Alliantie voor Verantwoord Burgerschap (ARC)

De Malthusiaanse klimaatdesinformatiecampagne van de VN is een van de meest succesvolle in de geschiedenis, en overtuigt ongeveer de helft van de mensheid ervan dat we met uitsterven worden bedreigd en dat kernenergie gevaarlijker is dan fossiele brandstoffen, waardoor schoolkinderen als Thunberg en anderen ernstige angststoornissen krijgen en de luchtvervuiling, milieuvervuiling en klimaatverandering nog erger worden. De berichtgeving in de nieuwsmedia is vrijwel uniform, en wetenschappers als Pielke jr. die de desinformatie weerleggen, worden besmeurd en zien hun carrière geschaad.

Maar het internet heeft onafhankelijke stemmen toegelaten om de desinformatie te weerleggen. Substack heeft Pielke, net als Public, in staat gesteld een betalend publiek te kweken en onafhankelijker te worden van zijn werkgever, die er niet in slaagde hem naar behoren te verdedigen. En nu, dankzij de Twitter Files, rechtszaken door de procureurs-generaal van de staten en hoorzittingen in het Congres, schijnt er nieuw licht op de desinformatie- en censuurcampagnes van Amerikaanse overheidsfunctionarissen en contractanten.

Dergelijke inspanningen zullen waarschijnlijk niet voldoende zijn om een einde te maken aan de censuur door Facebook of de eisen voor meer censuur door Amerikaanse en VN-functionarissen. Facebook heeft zelf meer dan 8 miljard dollar geïnvesteerd in duurzame energie en is dus een bedrijf dat zich bezighoudt met duurzame energie, maar ook een desinformatieplatform voor klimaat en energie.

Maar Facebook is er onlangs op spectaculaire wijze niet in geslaagd zijn bedrijf te laten groeien via een griezelige ‘metaversum’ van onstoffelijke en verloren zielen, en zelfs de New York Times heeft onder druk moeten toegeven dat hernieuwbare energiebronnen niet opschalen. “Meer dan 8.100 energieprojecten – de overgrote meerderheid daarvan wind, zon en batterijen – wachtten eind 2021 op toestemming voor aansluiting op het elektriciteitsnet,” merkte de Times op. “Minder dan een vijfde van de zonne- en windvoorstellen komt daadwerkelijk door de zogenaamde interconnectie-wachtrij.” Het probleem is de tegenstand van natuurbeschermers en lokale landeigenaren, en de hoge kosten van elektrische transmissie voor hernieuwbare energieprojecten, die over veel meer land zijn verspreid dan conventionele energiebronnen.

En vandaag de dag keren zelfs sommige hoogopgeleide wereldelites zich tegen de Malthusiaanse dystopie. De Canadese psycholoog Jordan Peterson heeft de Alliance for Responsible Citizenship (ARC) gelanceerd om de opvatting dat “achteruitgang onvermijdelijk is” aan te vechten. Deelnemers zijn onder meer de anti-Malthusiaan Bjorn Lomborg, voormalige premiers, leden van het Congres, bedrijfsleiders en vertegenwoordigers van de Britse haute finance. Dit najaar zal ARC in Londen meer dan 1.000 leiders uit cultuur, politiek en bedrijfsleven, waaronder ikzelf, ontvangen om onder andere te bespreken hoe Malthusiaanse desinformatie kan worden tegengegaan.

Dit alles betekent dat we een periode van grote veranderingen ingaan. Terwijl de VN en het Cybersecurity and Infrastructure Security Agency van de Amerikaanse regering desinformatie zullen blijven verspreiden en censuur zullen blijven eisen, ontwikkelt het menselijk bewustzijn zich om daarop te reageren. Slechts 26% van de ondervraagde Amerikanen vertelde Gallup onlangs dat zij een gunstig beeld hebben van de nieuwsmedia, het laagste niveau ooit gemeten. Ondertussen is het vertrouwen in de VN afgenomen sinds het midden van de jaren negentig. Naarmate Substack en andere internetplatforms aan invloed winnen, zal ook het aantal mensen dat de VN ziet voor wat het werkelijk is, toenemen: een bedreigende buitenlandse verspreider van desinformatie .

Auteur

Michael Shellenberger (1971) is een Amerikaans activist en auteur. Hij schrijft over milieubeleid. Shellenberger is medeoprichter van het ‘Breakthrough Institute’ en oprichter van ‘Environmental Progress’.

Time verkoos Shellenberger in 2008 tot een van de ‘Heroes of the Environment’. Hij won dat jaar ook de ‘Green Book Award’. Shellenberger schreef samen met Ted Nordhaus The Death of Environmentalism (2004) en Break Through (2007).

Shellenberger wordt tot de ‘ecomodernisten‘ of de ‘ecopragmatici’ gerekend. In 2015 schreef hij samen met 18 andere zelfverklaarde ecomodernisten het An Ecomodernist Manifesto. Shellenberger stelde zich in 2018 en 2022 verkiesbaar tijdens de Californische gouverneursverkiezingen. Zijn boek Apocalypse Never: Why Environmental Alarmism Hurts Us All verscheen in 2020.