Op 15 juli 2022 interviewde Franco Battaglia Guus Berkhout over de vermeende klimaatcrisis. Dit interview is gepubliceerd in La Verità van 20 juli, een dagblad in Italië.

Prof. Battaglia speelt een leidende rol in de kritische klimaatgemeenschap van Italië en prof. Berkhout is voorzitter van Clintel.

Het vermogen van de mensheid om problemen op te lossen gaat alle verbeelding te boven

Boodschap aan regeringen: ”Maak innovatie niet onmogelijk door politieke domheid”

 

Q: Professor, kunt u me iets vertellen over Clintel?

A: Climate Intelligence (Clintel) is een onafhankelijke stichting die actief is op het gebied van klimaatverandering en energietransitie. Clintel is geïnitieerd door emeritus-hoogleraar geofysica Guus Berkhout met als doel de vele kritische klimaatorganisaties in de wereld hun krachten te laten bundelen en nauw samen te werken tegen eenzijdige informatie en onjuiste conclusies die in de nieuwsmedia worden gepropageerd. Clintel is in maart 2019 opgericht door Guus Berkhout en wetenschapsjournalist Marcel Crok (auteur van het boek De Staat van het Klimaat).

De missie van Clintel is: “Klimaatkennis naar de wereld brengen”. De “wereld” betekent hier mainstream klimaatwetenschappers, groene energie-ingenieurs, modelgedreven beleidsmakers en (supra)nationale politieke leiders. In het komende jaar krijgen de rechterlijke macht en het grote publiek extra aandacht van Clintel. Niet alleen in Nederland en Europa, maar wereldwijd. Een belangrijke gelegenheid zal de deelname van Clintel zijn aan de aanstaande spraakmakende rechtszaak tussen Shell en Milieudefensie.

De klimaatvisie van Clintel kan eenvoudig worden samengevat door: “Er is geen klimaatcrisis”. We hebben de World Climate Declaration (WCD) opgesteld, een samenvatting op één pagina, met conclusies waar wetenschappelijke klimaatrealisten het over eens zijn. In een paar woorden: de WCD stelt dat de opwarming van de aarde een feit is maar zeker geen crisis, dat de opwarming van de aarde naast bijdragen van de mens ook grote natuurlijke oorzaken heeft, dat meer CO2 in de atmosfeer een zegen is voor mens en natuur, en dat klimaatmaatregelen gericht moeten zijn op aanpassing. Momenteel is de WCD ondertekend door meer dan 1100 wetenschappers, ingenieurs en economen. Zowel de verklaring als de lijst van ondertekenaars (gerangschikt per land) zijn te vinden op  www.clintel.org.

De ambitie van Clintel is het genereren en verzamelen van kennis over, en het geven van inzicht in, de oorzaken en gevolgen van klimaatverandering en de effecten van klimaatbeleid op het energie- en voedselsysteem. Beide zijn bepalend voor het welzijn en de welvaart in de wereld.

De ondertekenaars vormen een hecht netwerk van klimaat- en energiedeskundigen. Het maakt Clintel tot een sterke organisatie met een schat aan operationele kennis. Om in nauw contact te blijven met alle landen ter wereld, heeft Clintel ambassadeurs aangesteld die uit de eerste hand informatie verstrekken over de laatste ontwikkelingen in elk land.

 Q: Kijkend naar de grote internationale ervaring die u als leider van Clintel heeft, maakt u zich zorgen over de toekomst?  

A: Nee integendeel, ik ben zeer hoopvol en zal uitleggen waarom. In de afgelopen eeuwen hebben geloof en bijgeloof plaatsgemaakt voor rationeel denken (“Tijdperk van de Verlichting”). Door rationeel denken is bijvoorbeeld duidelijk geworden dat extreem weer niet in handen is van mysterieuze goden, maar wordt bepaald door een complex samenspel van natuurkrachten. Een ander voorbeeld toont aan dat primitieve medicijnmannen stap voor stap de gekwalificeerde artsen van vandaag werden. En, zeker niet in het minst, verlichte denkers brachten een voortdurende stroom van grote technologische ontwikkelingen op gang in alle sectoren van de samenleving. Als gevolg daarvan is de kwaliteit van het leven sterk verbeterd.

Verrassend genoeg horen we alleen kommer en kwel uit de media. Volgens hen stort de wereld in elkaar door toedoen van de mens. Maar harde feiten tonen het tegendeel aan. Wist u dat (i) in de afgelopen 100 jaar het aantal mensen op onze planeet is toegenomen van 1,9 miljard in 1922 tot 7,9 miljard in 2022, terwijl de wereldwijde levensverwachting is gestegen van 40 tot 73 jaar, (ii) het aantal mensen dat door natuurrampen om het leven is gekomen, met meer dan 90% is gedaald, en (iii) er nog nooit zoveel mensen zijn die beter willen zorgen voor de natuurlijke omgeving, enz., enz. Wat een hoopvol perspectief!

Wist u dat levensverwachting de beste enkelvoudige maatstaf is voor de kwaliteit van het leven? De stijging van de levensverwachting in de wereld naarmate de wereldbevolking toeneemt (meer mensen, meer creativiteit, meer innovatie) is het beste bewijs tegen de kwaadaardige Malthusiaanse beweging en de destructieve Great Reset ideologie van het WEF.

Als wij echter ophouden rationeel te denken, als wij ophouden te investeren in waarheidsgetrouwe wetenschap en onderwijs, als wij ophouden te kijken naar kosten en baten bij technologische ontwikkeling, als wij ophouden de productiviteit van de landbouw te verbeteren, dan zal de vooruitgang ophouden. Dat is waar ik tegen vecht.

Q: Professor, kunt u een voorbeeld geven van verkeerde prioriteiten in de technologie?

A: De enorme technologische investeringen die tegenwoordig worden gedaan om de klimaatverandering een halt toe te roepen, zijn een historische vergissing. Als we het verleden en het heden bestuderen, zien we dat de oorzaak van klimaatverandering grote natuurlijke componenten kent, waarvan zonnestraling en oceaangedrag verreweg de belangrijkste zijn. Denken dat we de klimaatverandering kunnen stoppen door de CO2-concentratie in de atmosfeer te verlagen is niet alleen naïef, maar ook een ongekende geldverspilling. De kosten zijn vele malen groter dan de baten.

Wat moet worden gedaan is: (i) klimaatverandering accepteren als een onvermijdelijk natuurlijk verschijnsel, (ii) het klimaatsysteem beter begrijpen met waarheidsgetrouwe wetenschap en (iii) ons aanpassen aan de voortdurende veranderingen door innovatieve adaptatietechnologieën te ontwikkelen. Ter illustratie van het belang om ons vroegtijdig aan te passen met slimme technologie, zie deze drie actuele voorbeelden:

  • Kijk naar de overstromingscrisis van vorig jaar in West-Europa (Limburg, Ardennen, Eifel). Het grote aantal slachtoffers en de enorme materiële schade waren het gevolg van bestuurlijke onkunde en nalatigheid. Ontbossing, kanalisatie, verstening en meer zonneparken waren de werkelijke oorzaken. Het water kon niet in de bodem komen en deed het peil supersnel stijgen, wat leidde tot een overstroming. Met het puin dat werd meegenomen, was de schade enorm. Het plan van Brussel voor meer houtkap zal het in de toekomst nog erger maken, hetgeen groene bestuurders de kans zal geven om het klimaat nog meer de schuld te geven.
  • Dit brengt me op de droogte van dit jaar in de Italiaanse Po-Delta. Droogte in delta’s worden steeds vaker veroorzaakt door – ja alweer – bestuurlijke incompetentie. Verouderde waterbeheerstrategieën zijn erop gericht overstromingen te beperken door overtollig water snel af te voeren (zie ook mijn vorige punt), terwijl het tegenovergestelde moet gebeuren. Overtollig water moet door de bodem worden opgenomen en worden opgeslagen in zoetwaterbekkens. In droge perioden is het opgeslagen water beschikbaar voor de almaar toenemende plaatselijke vraag naar water, die hoofdzakelijk het gevolg is van de uitbreiding van het landbouwareaal en de daarmee gepaard gaande intensivering van de grondwateronttrekking. Nogmaals bestuurders, geef ook hier de klimaatverandering niet de schuld!
  • Kijk ook naar het huidige energietekort. Dat is niet (alleen) de schuld van de oorlog tussen Oekraïne en Rusland, maar het is (geheel) de schuld van incompetente regeringen die investeringen in fossiele brandstoffen hebben verboden. Een oud Nederlands gezegde luidt: “Gooi nooit oude schoenen weg, voordat je nieuwe hebt gekocht”. Maar dat is wél gebeurd!

Windturbines en zonnepanelen zijn niet alleen extreem duur en ruimte-intensief, maar het zijn ook onvoorspelbare energieleveranciers en daarom is er een enorm backup-systeem nodig. Totaal ongeschikt dus om de huidige energie-infrastructuur (“de oude schoenen”) te vervangen. Het gebruik van waterstof voor transport en opslagdoeleinden gaat gepaard met grote energieverliezen en maakt het duurzame circus nog dwazer. Wist u dat de huidige wereldwijde energiemix voor 80% bestaat uit fossiele brandstoffen en voor slechts 3% uit wind- en zonne-energie?

Q: In uw land hebben de burgers geen vertrouwen meer in de regering, en de boeren zijn in opstand gekomen. Hoe kon dit gebeuren?

A: Het groene beleid van Westerse regeringen heeft niets te maken met de echte wereld, noch met eerlijke wetenschap, noch met gezond verstand. De CO2-crisis is kunstmatig, geconstrueerd door klimaatalarmisten die met hun gitzwarte scenario’s Westerse regeringen en parlementen volledig in hun macht hebben. Om het netjes te formuleren: Westerse bestuurders zijn naïef en (willen) niet beseffen hoe essentieel de rol van CO2 in de natuur is. Bedenk dat klimaatverandering veel meer is dan CO2, en dat CO2 veel meer is dan klimaatverandering. Is CO2 niet de grondstof voor al het leven op aarde? Als we kijken naar alle kosten en baten, is meer CO2 in de atmosfeer dan niet een zegen voor mens en natuur? In Nederland zien burgers dat groen beleid hen in armoede duwt. Arme burgers. We zien dat de valse klimaatcrisis leidt tot een echte economische crisis!

En dan is er nog de nep-stikstofcrisis. Volgens de militante Nederlandse groene beweging veroorzaakt het gebruik van kunstmest door boeren een NH3-ramp voor aangrenzende heidegebieden. Arme boeren. Wist u dat als we de natuur haar gang laten gaan, heidegrond vanzelf bos wordt en arme gronden zichzelf verrijken? We willen toch meer bos?

Waarom moet innovatieve landbouw plaats maken voor kunstmatige natuur op kunstmatige stukken arme grond? Is NH3 niet onmisbaar om in de toekomst voldoende voedsel te garanderen? Laten we hopen dat de valse stikstofcrisis niet leidt tot een echte voedselcrisis!

Nederlandse boeren zijn inventief en bereid om zich met hart en ziel in te zetten voor meer harmonie tussen intensieve landbouw en natuur. Maar alleen in overleg met eerlijke bestuurders die beschikken over gezond verstand. En gelijk hebben ze.

Q: Ten slotte prof. Berkhout, wat is volgens u de oplossing om de huidige teruggang naar brede armoede te stoppen?

A: Ik heb drie belangrijke aanbevelingen:

  1. Het overheidsbeleid van vandaag wordt gestuurd door computermodellen. De resultaten van die modellen worden echter volledig bepaald door wat de modelmakers erin stoppen. Modelmakers kunnen een model zo instellen dat het oplevert wat de opdrachtgever wil zien. Politici zijn dol op modellen. In onderzoeksinstituten van de overheid volgen wetenschappers instructies van hun bazen om “wetenschappelijke” modellen zo in elkaar te zetten dat de uitkomst in het voordeel is van het voorgenomen regeringsbeleid. Vervolgens beweren zij schaamteloos dat de uitkomst wetenschappelijk verantwoord is.

Mijn advies is om het gebruik van politiek-gestuurde “wetenschappelijke” modellen volledig uit te bannen. Die valse modellen duwen ons terug in de duistere tijden van bijgeloof.

  1. De geschiedenis leert ons dat wetenschappelijke doorbraken altijd werden geïnitieerd door nieuwe en betere metingen. Denk maar aan de spectaculaire ontwikkelingen op het gebied van telescopen en microscopen, zoals de recente James Webb-ruimtetelescoop. Dit verbluffende imaging-instrument is op zoek naar de eerste sterrenstelsels die in het vroege heelal werden gevormd. De eerste beelden zijn spectaculair. Denk ook aan de nieuwste Geostationaire Operationele Milieusatelliet, GOES-T, voor weerobservatie en milieumonitoring.

Mijn advies is om zwaar te investeren in hoogwaardige observatiesystemen die de complexe eigenschappen van de aardse atmosfeer, het landoppervlak van de continenten en het gedrag van de oceanen zowel in de ruimte als in de tijd nauwkeurig kunnen meten. Betere metingen zullen ons de weg wijzen!

  1. Tegenwoordig zien we dat supranationale organisaties – zoals het WEF, IMF, Wereldbank, IPCC, UNFCCC, WHO, FAO, enz. – wereldwijde regelingen invoeren die nationale wetten overrulen. De verontrustende tendens is dat deze ondemocratische mastodonten een zogenaamde “wereldregering” willen oprichten die de nationale regeringen gaat vertellen wat zij moeten doen. De afzonderlijke landen (vaak met zeer uiteenlopende nationale regio’s) zijn echter zeer verschillend en hun nationale behoeften en mogelijkheden zijn dan ook zeer uiteenlopend. Zij vereisen allemaal op maat gesneden analyses en oplossingen. Eén uniforme mondiale regeling zal contraproductief zijn. Bovendien zal dat het einde betekenen van de Westerse democratieën.

Mijn conclusie is dat wanneer de stem van het volk niet meer doorklinkt in regering en parlement, de democratie faalt. Dit betekent dat regelgeving van ondemocratische supranationale organisaties NOOIT de nationale wetgeving mag overrulen. Daarnaast hebben we, om de gigantische groene schade ongedaan te maken, in elk Westers land dringend behoefte aan een nationaal HERSTELKABINET met een competent team van vakkundige PROJECTMINISTERS, die de inhoud van hun portefeuille door en door kennen en die geen speelbal zijn van supranationale organen, opgetuigde adviescommissies (die al weten wat de uitkomst zal zijn), commerciële onderzoeksbureaus (die een vervolgopdracht bedenken terwijl ze hun voorstel schrijven) en gewiekste lobbyisten (die de grote subsidiepotten plunderen).

Kortom, valse wetenschappelijke modellen hebben (supra)nationale organisaties een vrijbrief gegeven om te experimenteren met het mondiale energie- en voedselsysteem. Zoals verwacht, is het resultaat catastrofaal. Als u nog niet overtuigd bent, kijk dan eens goed naar Duitsland. Dit land heeft wereldwijd het grootste aandeel van duurzame energie in zijn energiesysteem (ongeveer 20%). Als gevolg daarvan is zijn energievoorziening enorm onbetrouwbaar geworden, en zijn de energieprijzen onbetaalbaar geworden. Geef niet het klimaat of de oorlog tussen Oekraïne en Rusland de schuld. In Duitsland heeft de valse klimaatcrisis een echte energiecrisis veroorzaakt!

En kijk ook eens naar Sri Lanka. Dit land liet zich door de supranationale elites overhalen om zijn nationale landbouwsysteem zogenaamd duurzaam te maken door het gebruik van meststoffen en traditionele gewasbescherming te verbieden. Als gevolg daarvan is niet alleen de voedselexport van het land ingestort, maar kan Sri Lanka nu ook zijn eigen bevolking niet voeden. In Sri Lanka heeft de valse duurzaamheidscrisis een echte voedselcrisis veroorzaakt.

Ondanks deze dramatische realiteiten gaat het wereldwijde “Great Reset” circus door.  Elke menselijke activiteit moet NET-ZERO zijn: net-zero CO2 (geen fossiele brandstoffen voor energie), net-zero NH3 (geen meststoffen voor de landbouw), en wat is de volgende eis ….. net-zero CH4? Duitsland en Sri Lanka geven ons een droevig vooruitzicht van wat we op wereldschaal kunnen verwachten. Ik adviseer alle groene utopisten om eindelijk eens te gaan aanschouwen welke grote schade zij de wereld berokkenen.

Professor Berkhout, namens alle lezers, dank u wel!