Gastblog Roger Pielke Jr.: Menselijke vooruitgang versus het klimaatevangelie

De mensheid verricht een ongelooflijke prestatie waarvan sommigen niet willen dat je het hoort

In de annalen van de geschiedenis zal de eerste helft van 2025 om veel dingen herinnerd worden. Ik durf te stellen dat maar weinigen zich bewust zijn van een van de meest gedenkwaardige prestaties in de geschiedenis van de mensheid in de afgelopen zes maanden.

Er is zelfs een georganiseerde operatie gaande om te voorkomen dat je deze prestatie begrijpt. Laten we eerst eens kijken naar een aantal opmerkelijke nieuwe data over de invloed van het weer op mensen.

In het weekend las ik de Aon Global Catastrophe Recap, First Half ((1H) of 2025.¹ In termen van economische verliezen werd de eerste helft van het jaar overweldigend gedomineerd door verliezen in de Verenigde Staten (vooral de branden in Californië), goed voor meer dan 90% van de totale verzekerde verliezen (~ $100 miljard).

Wat er echt uitsprong was deze conclusie:

Minstens 7.700 mensen kwamen om het leven door natuurrampen in de eerste helft van 2025, wat ver onder het 21e-eeuwse gemiddelde van 37.250 ligt. De meeste doden (5.456) vielen door de aardbeving in Myanmar.

Dat betekent dat er in de eerste zes maanden van het jaar wereldwijd ~2.200 mensen zijn omgekomen bij rampen die verband hielden met extreme weersomstandigheden.

Enerzijds zijn ~2.200 doden veel en is elk verlies van mensenlevens tragisch. Aan de andere kant, in de context van historische verliezen gerelateerd aan extreme weersomstandigheden, op een planeet met 8,2 miljard mensen, is ~2.200 doden ongelooflijk laag. Historisch laag, in feite.

In de eerste helft van 2025 zijn waarschijnlijk de minste doden gevallen door extreem weer van alle halfjaren in de menselijke geschiedenis.

Om dit getal in de juiste context te plaatsen, ben ik meteen naar de EM-DAT database van catastrofeverliezen gegaan, die wordt beheerd door het Centre for Research on the Epidemiology of Disasters (CRED) in België.² CRED laat ook een zeer laag aantal doden door rampen zien voor de eerste helft van 2025.³ Het EM-DAT totaal is lager dan dat van Aon, dus ik zal de hogere Aon cijfers gebruiken in de onderstaande cijfers.⁴

Bronnen: EM-DAT (zwart, 2000-2024), Aon (rood, 2025).

De bovenstaande figuur toont het aantal sterfgevallen door weer- en klimaatrampen, van januari tot juni, van 2000 tot 2025. Je kunt zien dat het aantal doden wordt gedomineerd door jaren met grote gebeurtenissen – 2008, cycloon Nargis (~138.000 doden, Indische Oceaan); 2010, hittegolf (~56.000 doden, Rusland); 2022, hittegolf (>50.000 doden, Europa).⁵ De kleine rode balk helemaal rechts van het staafdiagram is 2025.

Om 2025 duidelijker te zien, heb ik ingezoomd op de grafiek, die hieronder wordt weergegeven.

Je kunt duidelijk zien dat 2025 ver onder elk jaar van de afgelopen 25 jaar ligt. We kunnen dus met enig vertrouwen concluderen dat in de eerste helft van 2025 het aantal sterfgevallen als gevolg van extreem weer het laagst was in de periode januari-juni van deze eeuw.

Ik durf zelfs te beweren dat het waarschijnlijk is dat in de eerste helft van 2025 het minste aantal doden is gevallen door extreem weer van alle jaren in de menselijke geschiedenis, gezien de grote verliezen in de afgelopen decennia en eeuwen, zoals je hieronder kunt zien.

Geschatte tienjaarlijkse sterfgevallen gerelateerd aan weer en klimaat voor vier decennia: 1870, 1920, 1970, 2020 (geschat op basis van sterfgevallen in het afgelopen decennium). Deze schattingen zijn zeer onzeker en de cijfers voor 1870 en 1920 zijn zeker onderschattingen. Ze moeten worden geïnterpreteerd als orde van grootte en niet als exacte cijfers. Bronnen: Davis 2017, Our World in Data.

Om de cijfers van de eerste helft van 2025 in context te plaatsen, kunnen we ook kijken naar het aantal sterfgevallen in de tweede helft van elk jaar deze eeuw, hieronder weergegeven en ingezoomd zoals hierboven.

De sterfte door rampen in de eerste helft van 2025 is ook lager dan alle sterfgevallen in de tweede helft van deze eeuw.

Wat extra context:

• Deze eeuw stierven tijdens jan-jun ~408.000 mensen gerelateerd aan extreem weer;
• In juli-dec zijn dat er ~288.000;
• In 2000 (juli 2000 tot juni 2001) bedroeg het wereldwijde sterftecijfer als gevolg van extreem weer ~1,4 personen per miljoen;
• In 2025 (juli 2024 tot juni 2025) bedroeg het wereldwijde sterftecijfer als gevolg van extreem weer ~0,9 personen per miljoen.
• De afname van het wereldwijde sterftecijfer als gevolg van extreem weer van 2000 tot 2025 was ~60%.

Natuurlijk zijn grote verliezen van mensenlevens als gevolg van extreem weer nog steeds mogelijk – en misschien zelfs waarschijnlijk als we niet inzetten op risicobeperking bij rampen.

Maar vergis je niet – de ongelooflijke vooruitgang in de vermindering van het totale aantal doden door rampen en de nog dramatischer vermindering van het aantal doden is een van de meest ongelooflijke prestaties van de mensheid op deze onstabiele planeet, die verandering en variabiliteit in extreem weer ervaart.

Je hebt waarschijnlijk nog (bijna) niets gehoord over dit zeer goede nieuws.

Een van de redenen daarvoor is een klimaatindustrie die het als haar missie ziet om ons bang te maken voor het weer om politieke veranderingen te motiveren.

Vorige week klaagde bijvoorbeeld Harry Enten van CNN (nadruk toegevoegd):

Klimaatactivisten zijn er niet in geslaagd om de zaak van de klimaatverandering over te brengen. Ondanks al het slechte weer maakt slechts 40% van de Amerikanen zich grote zorgen over klimaatverandering. Hetzelfde als in 2000. Het percentage dat zich zorgen maakt dat ze het slachtoffer worden van een natuurramp is gedaald van 38% in 2006 naar 32% nu.

Enten ziet het blijkbaar als de taak van klimaatactivisten om mensen “enorm ongerust” te maken over klimaatverandering. Enten staat niet alleen in deze opvatting.

Een mediaorganisatie genaamd Covering Climate Now klaagde op dezelfde manier (nadruk toegevoegd):

Amerikanen zijn bezorgd over klimaatverandering, maar ze zouden bang moeten zijn. Amerikanen begrijpen nog steeds niet hoe dreigend, gevaarlijk en ingrijpend de dreiging is – en journalisten zijn daar deels schuldig aan.

Covering Climate Now citeert een klimaatactivist in de academische wereld om hun zorgwekkende missie te benadrukken:

” Ik benadruk voortdurend dat slechts 29 procent zich grote zorgen maakt, terwijl dat 100 procent zou moeten zijn. Dit weerspiegelt het gebrek aan aandacht (voor klimaatverandering) bij de meeste Amerikanen. Er zijn veel mensen die niet ontkennen, maar niet goed begrijpen wat de risico’s zijn, dat de gevolgen hier en nu zijn en dat er dringend actie moet worden ondernomen.”

Hieronder staan enkele van de meer dan 500 media die de missie van Covering Climate Now hebben onderschreven om 100% van ons zeer ongerust te maken over klimaatverandering door alarm te slaan over extreem weer:

• ABC News
• American Geophysical Union’s Eos Magazine
• Bloomberg
• The Boston Globe
• Christian Science Monitor
• Harvard Business Review
• Miami Herald
• NBC News
• PBS Newshour
• The Weather Channel
• CBS News

[En uit Nederland: BNNVARA, De Groene Amsterdammer en Trouw]

Klimaatpropaganda die erop gericht is om mensen bang te maken voor hun naderende ondergang door extreem weer, gaat meestal gepaard met een parallelle oproep om tot inkeer te komen. Het is niet overdreven om dit klimaatevangelisatie te noemen.

Klimaatevangelisatie was de expliciete boodschap die vorige week op LinkedIn werd gedeeld door Katheryn Hayhoe, hoofdwetenschapper van The Nature Conservancy en voormalig hoofd van de U.S. National Climate Assessment.⁶

Hayhoe citeerde en onderschreef de preek van paus Leo van vorige week:

“We moeten bidden voor de bekering van zoveel mensen, binnen en buiten de kerk, die nog steeds niet de urgentie inzien van de zorg voor ons gemeenschappelijke huis. We zien zoveel natuurrampen in de wereld, bijna elke dag en in zoveel landen, die deels worden veroorzaakt door de excessen van het mens zijn, door onze levensstijl.”

Hayhoe stelde dat de klimaatbeweging meer evangelisten zoals Paus Leo nodig heeft om mensen bang te maken voor het weer om de steun voor klimaatbeleid te vergroten (cursivering in origineel):

Na een ramp is het normaal dat mensen zich afvragen: Wat is er net gebeurd? Maar tenzij iemand de link legt tussen die gebeurtenis en klimaatverandering, zullen de meeste mensen die twee niet met elkaar in verband brengen, hoe extreem het weer ook was.

Uit een nieuw wereldwijd onderzoek onder bijna 72.000 mensen in 68 landen bleek dat alleen het meemaken van extreem weer niet genoeg was om de steun van mensen voor klimaatbeleid te vergroten. Wat maakte wel een verschil? Begrijpen dat klimaatverandering een rol speelde in het verergeren van de gebeurtenis.

Klimaatverandering heeft het gedaan. Er is geen behoefte aan wetenschap, gegevens of logica. Verbind de punten. Verspreid het goede woord.

Hier is de veranderingstheorie aan het werk: Extreem weer wordt gezien als een middel om een sfeer van angst te creëren onder de bevolking. Angst zal mensen ertoe aanzetten om veranderingen in het energiebeleid te eisen die de risico’s van weerrampen zouden verminderen en zo hun angsten zouden wegnemen. Onderzoek, beoordelingen (zoals het IPCC) en onderzoekers die niet meewerken worden als problematisch gezien.

Niet alleen opiniepeilingen tonen aan dat deze theorie over verandering als politiek misplaatst is, maar ook de echte wereld. In tegenstelling tot apocalyptische preken hebben mensen op geen enkel moment in de geschiedenis minder risico gelopen om te sterven als gevolg van extreem weer en klimaat. Begrijpen waarom dat zo is, is essentieel om die trend in de toekomst te behouden.

Een slim energie- en klimaatbeleid is, zoals ik al lang beweer, verstandig. Klimaatevangelisatie gericht op het bang maken van mensen voor het weer heeft geen zin – niet in de politiek, niet in het beleid en niet in de wetenschap.

1. Wat kan ik zeggen? Ik ben een nerd. Aon heeft een geschiedenis van twijfelachtige methoden voor het schatten van totale economische verliezen, dus ik vertrouw altijd op Munich Re en Swiss Re, waarvan de eerste helft van 2025 nog moet worden gepubliceerd. Er zijn echter enkele positieve tekenen dat Aon weer op het goede spoor zit.
2. Ik zie dat CRED onlangs een belangrijke waarschuwing heeft toegevoegd aan de startpagina van de database: “Gegevens van voor 2000 zijn in het bijzonder onderhevig aan vertekeningen in de rapportage.” Men moet een apart portaal binnengaan om toegang te krijgen tot de gegevens van voor 2000. Goed gedaan CRED.
3. Specifiek in de EM-DAT categorieën: klimatologisch, meteorologisch en hydrologisch.
4. De gegevens van juli in EM-DAT lijken nog niet volledig te zijn, wat waarschijnlijk het verschil verklaart.
5. EM-DAT heeft temperatuur gerelateerde sterfgevallen inconsequent behandeld, wat één van de redenen is dat ik hier bij THB de dataset een geel licht heb gegeven – Voorzichtig gebruiken. Het is goed om het aantal sterfgevallen door hitte- en koude-uitersten bij te houden, maar ze mogen niet op één hoop worden gegooid met het aantal sterfgevallen door overstromingen en stormen. Er sterven veel meer mensen door abnormaal koude dan door abnormaal warme omstandigheden.
6. Hayhoe, toen ze hoofd was van de Amerikaanse NCA, legde ooit op sociale media uit dat ze mijn werk nooit zou citeren in de beoordeling, nadat ze me op alle platforms had geblokkeerd. Ik weet zeker dat ze een heel aardig persoon is met oprechte overtuigingen, maar hoe zo’n toegewijde activiste aan het hoofd van de NCA is gekomen, is het overdenken waard, vooral gezien de totale verwaarlozing door de NCA van ons veel geciteerde onderzoek.