Auteurs: Fritz Vahrenholt en Sebastian Lüning (Duitsland)
Vertaling: Martien de Wit.
Het oordeel over CO2 en de industrie die daarmee geassocieerd wordt, is al lang geveld: “schadelijk, gevaarlijk, moet stoppen”.
Het is altijd verbazingwekkend dat mensen kennelijk vergeten dat CO2 de bouwstof van leven is en dat ondanks alle mogelijke negatieve effecten de voedselopbrengsten, zoals tarwe en rijst, met ongeveer 15% zijn gestegen door de toegenomen CO2. Wie kan de studenten van ‘Fridays for Future’ vertellen dat we zonder de toename van CO2 zeker te weinig voedsel zouden hebben gehad om de wereld te voeden? Slechts 15% minder rijst, tarwe en soja zou op de lange termijn ondraaglijk zijn voor de wereldbevolking. Niets hiervan veroorzaakt CO2, of geeft het af aan ons mensen die in 150 jaar de levensomstandigheden voor alle mensen op aarde dramatisch hebben verbeterd door een industriële samenleving te ontwikkelen. Een samenleving die ook de CO2-concentratie heeft opgedreven van 0,018%. tot 0,041%. Wat we niet met voldoende nauwkeurigheid weten, is hoeveel dit en een verdere toename het klimaat zal veranderen.
Ongewenste waarheden het oordeel over CO2 en de industrie die daarmee geassocieerd wordt, is al geveld schadelijk gevaarlijk moet stoppen.
Sebastian Lüning .
Het lijdt geen twijfel dat de wereldgemeenschap in de loop van deze eeuw zal moeten reageren en de CO2-uitstoot zal moeten verminderen. De primitieve klimaatmodellen mogen hiervoor echter niet als basis worden gebruikt. In deze modellen wordt een 50% hogere temperatuurstijging berekend in vergelijking met de werkelijkheid. Dat betekent dus dat we twee keer zoveel tijd hebben. Niet in 2050, maar in 2100 moeten we voor een groot deel afscheid nemen van fossiele brandstoffen.
Er moeten in ieder geval CO2-arme technologieën worden ontwikkeld. Duitsland speelt hierin een kwalijke rol. Alles wat de wereldwijde honger naar duurzame energie zou kunnen stillen, naast wind- en zonne-energie, vindt niet plaats. Elk jaar dienen de Groenen in de Begrotingscommissie een motie in om de financiering van kernfusieonderzoek stop te zetten, is onderzoek naar inherent veilige kerncentrales in Duitsland verboden, fossiele energiecentrales met CO2-scheiding (CCS) zijn ook verboden.
Na de vernietiging van de Duitse auto-industrie is het doel om ook koolstof te vervangen in de industrie, staalfabrieken, cementfabrieken en raffinaderijen. Iedereen die om zich heen kijkt, ziet wat we nog zouden kunnen doen zonder petrochemie. Dus zonder medicijnen, zonder cd’s, zonder gsm of telefoonschermen, zonder kabelmantels, cosmetica, verf, synthetische vezels, kleefstoffen, was- en reinigingsmiddelen. Stoffen waar we elke dag van afhankelijk zijn.
De elektriciteitsvraag in Duitsland zou meer dan verdrievoudigen. En hieraan moet worden voldaan via het krankzinnige plan om in onze energie- en koolwaterstofbehoeften te voorzien, uitsluitend door het gebruik van natuurvernietigende windenergiecentrales en inefficiënte zonnedaken in Duitsland. Het zou daarom buitengewoon dom zijn om deze weg te bewandelen en a priori andere opties uit te sluiten.
Als de klimaatreactie op CO2 bij een klimaatgevoeligheid (de opwarming als de CO2-concentratie in de atmosfeer verdubbelt) van ongeveer 1,5 °C ligt, zal de opwarming tegen 2100 zeker niet hoger zijn dan een opwarming van 2 °C. We hebben dan tot 2100 de tijd om het pre-industriële emissieniveau te bereiken. Het maakt in ieder geval niets uit of Duitsland en Europa in 2050 of 2100 netto nul bereiken. Doorslaggevend is: wat doet de wereld en vooral wat doet China?
Te geloven dat China, zoals beloofd in Parijs, zijn CO2-uitstoot zal verhogen van 8,9 miljard ton tot (slechts!) 12,5 miljard ton in 2030 en deze vervolgens in 20 jaar tot nul zal terugbrengen, zou wel heel naïef zijn. De Chinese regering zelf verwacht in 2050 dezelfde uitstoot als nu, wat een enorme inspanning zou vergen. Of is het de Europese logica dat we onze industriële samenleving vernietigen zodat China echt kan floreren?
In 62 landen over de hele wereld worden momenteel 1600 (zestienhonderd) kolencentrales gebouwd, de meeste door Chinese bedrijven en met behulp van Chinese leningen. In totaal wordt de capaciteit van kolencentrales wereldwijd niet verminderd, maar juist vergroot met 43%. Dit is geen theoretische modelberekening, maar de werkelijkheid. En Duitsland is bezig met het uitfaseren van kernenergie tegen 2022 en binnenlandse bruinkool tegen 2038.
Er zijn al veel waarschuwingen voor rampen gepasseerd. Zoals de waarschuwing voor de kleine ijstijd in de jaren 70, de waarschuwingen van de Club van Rome dat we in 2000 zonder grondstoffen komen te zitten, het einde van de Duitse bossen rond 2000. Vaak pakte het heel anders uit dan men dacht. Maar het meest voor de hand liggende scenario op dit moment zou zijn: de wereld verandert heel langzaam tegen 2100 en Duitsland zal over tien jaar ten onder gaan als de infantilisering van de politiek doorgaat op het niveau van ‘Friday for the future’.
Ongewenste waarheden het oordeel over CO2 en de industrie die daarmee geassocieerd wordt, is al geveld schadelijk gevaarlijk moet stoppen.Op korte termijn zullen nieuwe wetenschappelijke inzichten naar verwachting niet leiden tot een beleidswijziging. Er is en er zal nog veel welvaartsverlies worden geëist door mensen met een beleid gebaseerd op angst voor klimaatrampen; er is al veel te vaak 100% waarheid verkondigd, zodat mensen openstaan voor koerscorrecties.
Mocht het zo zijn dat de noodsituaties zich niet voordoen en niet gerechtvaardigd waren, dan storten de klimaatvoorspellingen in omdat een deel van de opwarming een natuurlijke ontwikkeling blijkt te zijn en CO2 een minder opwarmend effect heeft dan aangenomen.
Niet alleen de klimaatwetenschap, maar ook de politiek in Europa als geheel heeft een ernstig geloofwaardigheidsprobleem.
***
Dit is een samenvatting van een onlangs verschenen boek van Fritz Vahrenholt en Sebastian Lüning: Unerwünschte Wahrheiten.