Terwijl alarmistische studies zich in Europa verspreiden als een lopend vuurtje, wordt het baanbrekende rapport A Critical Review of Impacts of Greenhouse Gas Emissions on the U.S. Climate volledig genegeerd. Dit rapport heeft eindelijk expliciete aandacht voor onzekerheden, alternatieve inzichten en feitelijke observaties in de klimaatwetenschap. De Europese stilte is niet alleen opmerkelijk, ze is ronduit schokkend. Ze werpt een schaduw over de intellectuele eerlijkheid van het Europese klimaatdebat.
Opinie door Evert Doornhof/Clintel
In juli publiceerde het U.S. Department of Energy (DOE) een baanbrekend document: A Critical Review of Impacts of Greenhouse Gas Emissions on the U.S. Climate. Op verzoek van Energy Secretary Chris Wright brachten vijf vooraanstaande wetenschappers daarin een helder en onderbouwd overzicht van de klimaatwetenschap, met eindelijk expliciete aandacht voor onzekerheden, alternatieve inzichten en feitelijke observaties. De auteurs zijn geen bloggers of activisten, maar internationaal erkende onderzoekers met decennialange expertise in klimaatwetenschap, meteorologie, economie en natuurkunde. [Zie het kader onderaan dit artikel voor hun credentials].
Nuchter, goed onderbouwd en zonder alarmisme
Energy Secretary Chris Wright gaf de onderzoekers volledig de vrije hand bij het schrijven van dit rapport: “I exerted no control over their conclusions.” Het rapport valt op door helderheid, objectiviteit en wetenschappelijke integriteit.
Enkele kernpunten van het rapport zijn:
- CO₂ niet meer zien als ‘verontreiniging’: men bepleit een wetenschappelijke herziening van dit uitgangspunt van de VS (sinds 2009), inclusief de erkenning van het positieve effect van CO2 op gewasgroei.
- Global greening: satellietbeelden tonen vergroening van de Aarde aan door de hogere CO₂-niveaus.
- Modellen vs. waarnemingen: de discrepanties tussen modeluitkomsten en feitelijke waarnemingen worden getoond. Ook is er meer nadruk op natuurlijke klimaatvariabiliteit.
- Weersextremen: er is geen alarmerende stijging van extreme weersomstandigheden in de VS.
- Economische gevolgen: ingrepen op de CO₂-uitstoot hebben op korte termijn weinig klimaateffect, maar kunnen wel hoge economische kosten met zich meebrengen.
Reacties uit Nederland
Binnen de VS is het rapport zeker opgemerkt. Onder meer onderzoeker Roger Pielke Jr. wijdde er een zéér goed gelezen artikel aan op zijn Substack-kanalen. Pielke beschrijft het DOE-rapport als een serieuze wetenschappelijke tekst die zorgvuldig bronnen heeft verwerkt.
Dit rapport had ook Europa wakker moeten schudden, maar wat gebeurde er? Volledige stilte. Geen nieuwsbulletin, geen parlementaire vragen, geen hoofdredactioneel commentaar. Terwijl alarmistische rapporten zich in Europa verspreiden als een lopend vuurtje, wordt dit rapport genegeerd. Dit is niet slechts opmerkelijk, het is ronduit schokkend. Het werpt een schaduw over de intellectuele eerlijkheid van het Europese klimaatdebat.
Twee artikelen op Klimaatgek.nl onderschrijven dit. Op 8 augustus verscheen DoE‑rapport en mediastilte (in Nederland), waarin wordt opgemerkt dat het rapport wél wijdverspreid besproken werd in VS-kringen, maar in Nederland ongezien bleef, ondanks het belang voor onder andere de auto-, energie- en landbouwsector. Eerder, op 30 juli, kopte Klimaatgek: Doorbraak: herziening CO₂‑visie in USA. Het rapport wordt een potentieel kantelpunt in de Amerikaanse klimaatvisie genoemd, iets waar Europa sowieso niet omheen kan.
Waarom dit zo essentieel is voor Europa
Europa wordt geleid door een eenduidig narratief: de klimaatcrisis is urgent en catastrofaal. Andersdenkenden worden genegeerd of verketterd. Dit rapport doet het tegenovergestelde: het erkent menselijke invloed, plaatst die in context, belicht onzekerheden, benoemt voordelen van CO2 en pleit voor evenwichtige beleidsafwegingen. De Europese stilte is zoals gezegd schrijnend. Het is niet alleen journalistiek ongepast; het is een democratische en wetenschappelijke tekortkoming. De gevolgen zijn:
- Een beperkt publiek debat – het publiek hoort slechts één kant.
- Democratisch tekort – beleidsvorming op basis van incomplete informatie.
- Wetenschappelijke verarming – essentiële onzekerheden en alternatieven verdwijnen uit zicht.
Tijd om wakker te worden
Het DOE-rapport verdient open debat, niet stilte. Europa zou trots moeten zijn op ruimte voor wetenschappelijke diversiteit. Wie echt op wetenschap vertrouwt, kan dit rapport niet negeren. Clintel blijft inzetten op hogere zichtbaarheid van deze en vergelijkbare bijdragen – niet om haar gelijk te halen, maar om het gesprek volledig te maken. Alleen met alle feiten, onzekerheden en perspectieven kunnen verstandige keuzes worden gemaakt.
De vijf auteurs van het DOE-klimaatrapport
(klik op hun namen voor links naar hun websites)
- Hoogleraar Atmosferische Wetenschappen, University of Alabama in Huntsville.
- Medeontwikkelaar van satellietmetingen van mondiale temperaturen.
- Voormalig professor en voorzitter School of Earth and Atmospheric Sciences, Georgia Tech.
- Expert in onzekerheidsanalyse en klimaatmodellering.
Schreef zelf een artikel op haar website over (de tot stand koming van) het rapport.
Judith Curry is ook te zien in een recent interview door Freedom Research.
- Natuurkundige, voormalig Undersecretary for Science, DOE.
- Auteur van Unsettled (Onbeslist): What Climate Science Tells Us, What It Doesn’t, and Why It Matters.
- Hoogleraar Economie, University of Guelph.
- Gespecialiseerd in statistische klimaatdata-analyse en economische klimaatimpact.
- Senior Research Scientist, University of Alabama in Huntsville.
- Expert in satellietobservaties en atmosferische fysica.
Climate: The Movie (The Cold Truth)
Steven Koonin, Roy Spencer en Ross McKitrick zijn ook te zien op ons YouTube kanaal in de documentaire Climate: The Movie van regisseur Martin Durkin en producer Tom Nelson.