In zijn nieuwste artikel onthult journalist Chris Morrison dat meer dan de helft van het balsahout dat wordt gebruikt in windturbinebladen, illegaal wordt gekapt in het Amazonewoud.

Door Chris Morrison

De bescherming van het Amazonewoud is een van de belangrijkste doelstellingen van klimaatconferentie COP30. De Braziliaanse stad Belém is gekozen als locatie om de cruciale rol te benadrukken die deze bossen spelen in de regulering van het mondiale klimaat, de biodiversiteit en de opslag van koolstof. Het is al erg genoeg dat 100.000 volgroeide regenwoudbomen moesten worden gekapt om een Highway of Shame aan te leggen, zodat de COP-delegaties snel door de stad kunnen rijden.

Maar een veel groter schandaal, dat nu door de Daily Sceptic onder de aandacht van het grote publiek wordt gebracht, is de illegale kap van balsahout in het Ecuadoraanse regenwoud om te voldoen aan de explosief gestegen vraag van voornamelijk Chinese fabrikanten van windturbines. De behoefte aan dit sterke maar buitengewoon lichte hout is zo groot dat naar schatting minstens 50% van de wereldwijde vraag naar balsahout momenteel wordt geleverd door illegale kap in ongerepte regenwouden.

De unieke eigenschappen van het hout maken het ideaal als kern voor de gigantische bladen van windturbines. Ecuador produceert meer dan 90% van het balsahout vanwege de unieke klimatologische omstandigheden in dit specifieke deel van Amerika. Voorheen werd het grootste deel gewonnen uit plantages, maar door een stijging van de vraag (balsa-boom) in de afgelopen vijf jaar zijn deze bronnen uitgeput en is het tekort aangevuld door het plunderen van het regenwoud. ‘Plundering’ is daarbij nauwelijks overdreven, aangezien er blijkbaar bomen worden gekapt in enkele van de meest beschermde gebieden van het Ecuadoraanse woud.

Vorig jaar bracht het Environmental Investigation Agency een vernietigend rapport uit waarin werd vastgesteld dat veel producenten hout van plantages mengden met illegaal gekapt wild balsahout uit de Amazonewouden, waaronder het Yasuni Biosphere Reserve, waar inheemse groepen leven die nog geen contact hebben gehad met de buitenwereld. De belangrijkste bevinding wordt hieronder weergegeven:

Volgens het onderzoek van het EIA heeft deze explosieve vraag een langdurig effect gehad. Het lijkt erop dat sinds de balsa-boom van 2019-2020 de hele balsa-productiesector leunt op de kap van natuurlijke bossen, waarbij het aandeel van plantagehout ten opzichte van natuurlijk bos naar verluidt varieert tussen 10% en 70%, afhankelijk van de exporteur. Deze mengpraktijken in Ecuador hebben wereldwijde gevolgen.

Vreemd genoeg werd dit schokkende rapport, dat de ethiek rond windturbines ernstig ondermijnt, niet vermeld in de reguliere media. De EIA is geen kleine, onbekende organisatie, maar een aanzienlijke, goed gefinancierde ngo die in 1984 in het Verenigd Koninkrijk is opgericht en kantoren heeft in de VS en Europa. De Net Zero-fantasie vereist blijkbaar dat de planeet wordt bedekt met windturbines, en dit gaat duidelijk boven alle ecologische bezwaren. Vleermuizen en vogels kunnen met miljoenen worden gedood, walvissen kunnen op het strand aanspoelen en hele lokale ecosystemen kunnen worden verstoord, maar de politieke activisten lijken zich daar niets van aan te trekken. Als er al iets wordt gezegd, is dat niet meer dan het rechtvaardigen en accepteren van de ecologische gevolgen; dit voor het grotere goed van Net Zero. In het Verenigd Koninkrijk stelt de Bat Conservation Trust bijvoorbeeld dat ‘klimaatverandering’ een aanzienlijke bedreiging vormt voor de vleermuispopulaties. “We hebben hernieuwbare energie nodig om de klimaatverandering te helpen beperken ten behoeve van de vleermuizen, de mensen en het milieu in het algemeen”, voegt de organisatie eraan toe.

Tot voor kort was balsahout een kleine markt, met toepassingen zoals modelvliegtuigen en surfplanken. Door de grote vraag naar balsa, als gevolg van de vraag naar windmolenbladen, wordt de huidige markt geschat op een jaarlijkse waarde van minstens 200 miljoen dollar. De balsaboom (Ochroma pyramidale) groeit snel in de juiste tropische omstandigheden. Zonder de enorme vraag vanuit de windindustrie, zou hij op plantages kunnen worden geoogst als een duurzaam product.

De recente en aanhoudende vraag heeft veel plantages uitgeput en gebieden met ongerept regenwoud kaalgeslagen. In een wilde omgeving vullen balsabomen vaak natuurlijke gaten op. Door ze te oogsten ontstaan er plotseling open plekken die het complexe web van leven verstoren dat duizenden dier- en plantensoorten ondersteunt. Hoewel balsabomen snel groeien in rijke bodems, kan de regeneratie in het regenwoud veel langzamer verlopen door de slechte kwaliteit van de grond en lokale erosie door het verwijderen van het bladerdak.

Balsahout heeft tal van voordelen als kernmateriaal voor windturbinebladen ten opzichte van mogelijke vervangingsmiddelen zoals schuimplastic. Het heeft een superieure sterkte en stijfheid in vergelijking met schuimmaterialen, waardoor dunnere kernlagen mogelijk zijn in gebieden met hoge belasting, zoals de ‘voet’ van een turbineblad. Dit helpt het totale gewicht te verminderen zonder dat dit ten koste gaat van de algehele technische kwaliteit. De prijzen van balsahout worden over het algemeen als concurrerend beschouwd, niet in de laatste plaats omdat de productie van plantagehout dus enorm wordt gestimuleerd door illegale houtkap.

Het EIA-rapport is het waard om volledig te lezen. De mainstream media zouden zelfs kunnen overwegen om over de bevindingen te berichten. De EIA-onderzoekers bezochten veel van de illegale houtkaplocaties en stelden dat de meeste, zo niet alle, exporteurs snel overschakelden op natuurlijke bossen als een “handige en direct beschikbare vervanging” toen de plantages snel hun oudere bomen kwijtraakten. Er werd vastgesteld dat balsahout werd gewonnen uit het Amazonegebied in Ecuador, “waarvan een groot deel zich uitstrekt over enkele van de laatste intacte wouden in het land”. Dit zou unieke beschermde gebieden en inheemse territoria met symbolische betekenis betreffen. Handelaren zouden tegen EIA hebben gezegd dat de kap van balsahout plaatsvond “van noord naar zuid in het grootste deel van de Amazoneprovincies van het land.”

De EIA heeft windturbineblad-fabrikanten en windenergie-ontwikkelaars aanbevolen het gebruik van balsahout op te schorten totdat de Ecuadoraanse toeleveringsketens zijn getraceerd en transparant zijn. Daar is nog geen reactie op gekomen.

Chris Morrison

Chris Morrison is voormalig financieel journalist en uitgever. Hij is milieu-redacteur van The Daily Sceptic, waar dit artikel op 10 november 2025 werd gepubliceerd. Volg Chris op X.

Bron afbeelding: wattsupwiththat.com