Het klimaat-verdienmodel valt uiteen

In een verrassende koerswijziging heeft Bill Gates — een van de belangrijkste financiers en stemmen binnen de beweging van klimaatalarmisme — vlak voor belangrijke VN-besprekingen een memo gepubliceerd waarin hij afstand neemt van zijn jarenlange retoriek over klimaatverandering als een apocalyptische dreiging. Onder de titel “Three Tough Truths About Climate” geeft Gates nu toe dat, hoewel klimaatverandering problemen oplevert — vooral voor armen — “het niet zal leiden tot de ondergang van de mensheid.”

https://www.gatesnotes.com/home/home-page-topic/reader/three-tough-truths-about-climate

Dit betekent een radicale breuk met zijn vroegere doemscenario’s en zorgt nu al voor scheuren in de klimaatgemeenschap. Zo heeft professor Michael Mann openlijk zijn teleurstelling geuit en Gates ervan beschuldigd het verhaal te ondermijnen dat zij al jaren verkondigen.

Mann, bekend van zijn “hockeystickgrafiek” en zijn felle verdediging van klimaatcatastrofisme, heeft op X heftig uitgehaald naar het memo, dat hij “bull$hit” noemde. Hij blijft volhouden dat klimaatverandering de existentiële crisis blijft die zij altijd hebben geclaimd — “ze komt alleen nog aan.” Zijn bericht van 28 oktober 2025 onderstreept de toenemende spanningen: de “grifters” beginnen elkaar aan te vallen nu de gegevens niet willen meewerken aan hun voorspellingen.

Zoals ik uitgebreid heb betoogd op Irrational Fear, was de echte “dreiging” nooit de gematigde opwarming van 1,5 tot 2 °C zelf. Het ging altijd om de overdreven terugkoppelingsmechanismen: “opgevoerde” orkanen, catastrofale zeespiegelstijgingen die eilanden zouden overspoelen, ontwrichte voedselsystemen die tot hongersnood zouden leiden, en miljarden mensen die als klimaatvluchtelingen zouden migreren. Maar niets van dit alles is uitgekomen. In feite laat tabel 12.12 uit het meest recente IPCC-rapport (AR6, 2021) een duidelijk beeld zien: witte vakjes overheersen in categorieën als tropische cyclonen, gemiddelde neerslag, brandweersomstandigheden en meer — een teken dat er geen waarneembaar nieuw signaal of trend in welke richting dan ook is.

Witte vakjes geven aan dat er onvoldoende of lage zekerheid is over een waarneembaar veranderingssignaal,
wat betekent dat er geen duidelijk patroon te zien is in effecten als cyclonen, overstromingen of droogtes.
Bron: https://www.ipcc.ch/report/ar6/wg1/downloads/report/IPCC_AR6_WGI_Chapter12.pdf

De data om de hysterie te ondersteunen, bestaan simpelweg niet.

Ik heb dit uitvoerig behandeld in eerdere bijdragen:

• Veroorzaakt klimaatverandering meer vluchtelingen? – Spoiler: nee; de voorspellingen van 200 miljoen klimaatmigranten tegen 2050 waren sterk overdreven.
• Groenere Aarde en toenemende oogstopbrengsten – Ondanks beweringen over een landbouwineenstorting zijn de opbrengsten gestegen dankzij CO₂-bemesting en gematigde opwarming.
• De zeespiegel-leugen ontmaskerd – Recente studies ontkrachten de paniek over versnelling; de stijgsnelheid blijft stabiel en beheersbaar.
• De orkaan-hype betrapt – Gegevens ontkrachten beweringen over “supercharging”: het aantal dodelijke stormen is afgenomen en de intensiteit blijft stabiel.

Al deze existentiële bedreigingen leven in hypothetische modellen die gebaseerd zijn op wankele aannames, zoals ik herhaaldelijk heb betoogd. Nu lijkt zelfs Gates de feiten onder ogen te zien, of misschien heeft hij mijn Substack gelezen, en erkent hij dat de fraude is afgelopen. Maar waarom die verschuiving? Er zijn geen nieuwe gegevens die dit rechtvaardigen; de observaties zijn niet plotseling veranderd. Het zou kunnen zijn dat Gates de bui al heeft zien hangen, of is het een reddingsoperatie van de VN om van mislukte klimaatdoelen over te stappen op echte problemen zoals armoede en gezondheid.

Ondertussen heeft de nadruk op “Net Zero”-emissies rampzalig uitgepakt voor de armsten ter wereld. Voor het eerst hebben in Sub-Sahara Afrika vandaag méér mensen geen toegang tot elektriciteit dan in 2000, als gevolg van VN- en internationale beleidslijnen die weigeren fossiele-brandstofprojecten te financieren onder het mom van de klimaatcrisis.