Milieu-redacteur Chris Morrison van The Daily Sceptic onderzoekt een nieuwe studie die de uitgebreide en vaak onverwachte milieuschade aan het licht brengt die wordt veroorzaakt door windturbines op het land.

Nieuwe inzichten in de ecologische verwoesting die wereldwijd wordt veroorzaakt door windturbines op land zijn opgenomen in een schokkend nieuw artikel dat vorige maand werd gepubliceerd door een groep ecologen in Nature. Het artikel is alleen toegankelijk achter een betaalmuur en kreeg weinig aandacht in de reguliere media, maar het benadrukt onderzoek dat aantoont dat het effect van grootschalige windenergieproductie “verstrekkend kan zijn en soms grote en onverwachte gevolgen kan hebben voor de biodiversiteit”.

Er wordt geschat dat jaarlijks ongeveer één miljoen vleermuizen worden gedood in de landen met het grootste aantal turbines, maar schadelijke effecten zijn in veel andere delen van het ecosysteem waarneembaar. Het aantal toppredatoren, zoals jaguars, junglekatten en goudjakhalsen, kan door turbines in open plekken van tropische bossen worden beïnvloed, wat leidt tot de “mogelijkheid van kettingreacties” langs vergelijkbare geografische breedtegraden.

Kort gezegd merkt het onderzoeksteam op dat turbines vogels, vleermuizen en insecten kunnen doden, het gedrag, de fysiologie en de demografie van dieren kunnen veranderen en ecosystemen kunnen aantasten. De installatie van windturbines leidt onvermijdelijk tot aantasting van leefgebieden, maar vooral gebieden met een hoge biodiversiteit en minimale bestaande infrastructuur hebben daar het meeste onder te lijden. De auteurs stellen dat windinstallaties “worden erkend als een belangrijke drijvende kracht achter het verlies en de degradatie van onvervangbare habitats die belangrijk zijn voor natuurbehoud”. Dergelijke gebieden bevinden zich uiteraard in de winderige Hooglanden van Schotland. Voor stedelijke eco-activisten geldt: uit het oog, uit het hart. Net Zero draait om geld en macht – vleermuizen en adelaars hebben geen van beide.

Het artikel in Nature is een wake-upcall over de toenemende schade die windturbines, die gestaag in omvang en vernietigend vermogen toenemen, toebrengen aan natuurlijke habitats. Het is een samenvatting van de nieuwste bevindingen over de effecten van turbines en het is niet optimistisch over de toekomst. “Misschien ligt de grootste onbekende bij het voorspellen van toekomstige effecten van windenergie op biodiversiteit in de omvang van de potentiële uitbreiding van de technologie en de cumulatieve gevolgen van deze uitbreiding voor soorten en ecosystemen.” Een Amerikaans rapport uit 2021 over de mogelijke routes naar netto nul-uitstoot wordt aangehaald, waarin wordt gesuggereerd dat tot 13% van het landoppervlak zou kunnen worden gebruikt voor windparken. De nieuwe regering-Trump zal waarschijnlijk een einde maken aan deze waanzin, waarvan de wetenschappers opmerken dat deze uitbreiding “dramatische gevolgen voor de biodiversiteit” zou kunnen hebben.

Het BP-ongeluk met de Deepwater Horizon wordt algemeen beschouwd als de ergste olieramp op zee in de geschiedenis van de Verenigde Staten. Schattingen lopen uiteen, maar men denkt dat er ongeveer 600.000 zeevogels zijn omgekomen, en het incident leidde tot wijdverbreide veroordeling door milieugroeperingen, die tot op de dag van vandaag voortduurt. Iets minder aandacht krijgt de dood van 500.000 vleermuizen die elk jaar op het land in de VS worden gedood door windturbines. In het Verenigd Koninkrijk wordt het jaarlijkse dodental geschat op 30.000, in Canada op 50.000 en in Duitsland op 200.000.

Veel vogelsoorten lopen ook risico, waarbij grote roofvogels een opvallend voorbeeld vormen. Er wordt toegegeven dat beperkte informatie beschikbaar is over de gevolgen op populatieniveau, maar het beschikbare bewijs suggereert dat de turbines bepaalde soorten lokaal met uitsterven kunnen bedreigen, vooral die met lage voortplantingspercentages. Een mogelijke instorting van populaties is voorspeld voor de monniksgier en de vale gier in Europa en de veldleeuwerik in Portugal. Andere voorspellingen suggereren bevolkingsafnames van de hoary bat in Noord-Amerika, de torenvalk in Frankrijk en de zwarte kiekendief in Zuid-Afrika. Populatieafnames zijn gemeld in Centraal-Europa bij dieren met een hoog botsingsrisico, zoals de ruige vleermuis, terwijl bijna 50% van de onderzochte vogelsoorten in een studie in Californië onderhevig was aan door turbines veroorzaakte populatieafname. Ondertussen is de sterfte van steenarenden bij Altamont Pass Wind Resource Area in Californië zo frequent dat lokale populaties alleen worden behouden door immigranten. Ten slotte melden de auteurs dat de wereldwijd bedreigde Egyptische gier in Spanje een lagere overlevingsgraad, groeisnelheid en populatiegrootte heeft in de nabijheid van windinstallaties.

Wie maakt het echt iets uit? De UK Bat Conservation Trust stelt dat klimaatverandering een “ernstige bedreiging” vormt voor vleermuizenpopulaties in het VK. “We hebben energie-efficiënte woningen en hernieuwbare energie nodig om klimaatverandering te helpen beperken ten behoeve van vleermuizen, mensen en het bredere milieu”, voegt de organisatie eraan toe. Het is eerlijk om te zeggen dat ontwikkelaars die op de aanwezigheid van vleermuizen stuiten, meestal niet zo begripvol zijn – behalve wanneer het om ‘groene’ ondernemers gaat.

De enorme turbines vegen regelmatig hele zwermen insecten uit het landschap, en het rapport merkt op dat de sterfte zo groot kan zijn dat deze aanzienlijk bijdraagt aan de ophoping van resten op de wieken. Een van de auteurs van het rapport, professor Christian Voigt, verklaarde in eerder werk dat het noodzakelijk was te onderzoeken of deze sterfte bijdraagt aan de afname van insectenpopulaties “en mogelijk aan het uitsterven van soorten”. In een artikel uit 2022 meldde Voigt dat turbines het lokale microklimaat kunnen veranderen, terwijl trillingsgeluid de aanwezigheid van regenwormen kan verminderen, wat waarschijnlijk kettingreacties veroorzaakt op de bodemkwaliteit en vegetatie.

De massale slachting van vleermuizen en roofvogels was al bekend, maar dit nieuwe rapport werpt nieuw licht op de kettingreacties in de natuur als gevolg van het toenemende aantal gigantische windturbines. Dat gezegd hebbende, erkent het rapport dat de effecten op biodiversiteit slechts voor een paar kleine taxa zijn gedocumenteerd, maar dat de effecten “niet te verwaarlozen” zijn. Voorstanders van windenergie beweren vaak dat de impact van windenergie op biodiversiteit kleiner zal zijn dan die van klimaatverandering, zo wordt opgemerkt. De auteurs vinden dit “aannemelijk”, maar stellen dat deze veronderstelling “niet getest” is.

Weer een niet-geteste veronderstelling die de destructieve waanzin van Net Zero voedt, zouden sommigen kunnen concluderen.

Chris Morrison is milieuredacteur van The Daily Sceptic, waar dit artikel met de titel “Shock New Report Lays Out the Full Scale of Environmental Damage Caused by Onshore Wind Turbines” op 27 oktober 2025 werd gepubliceerd. Je kunt Chris volgen op X.

Vertaald door Tom van Leeuwen