Lezing Theo Wolters op het Jubileumcongres van Clintel
‘The Energy Transition: A Reality Check’
(Engels met Nederlandse ondertitels)
Op 18 juni 2024 hield Theo Wolters een lezing op het Clintel Jubileumcongres.
In de presentatie wordt onderbouwd dat de beoogde energietransitie naar fossielvrij in 2050 volstrekt onrealistisch is: de periode is veel te kort, en de systeemkosten van zon en wind zijn onbetaalbaar. Dit geldt sowieso wereldwijd, maar zelfs al voor het rijke Nederland. Hierover zijn alle onafhankelijke energie-experts het eens, hoewel de Haagse politiek en de media net zero in 2050 als de onbetwistbare werkelijkheid presenteren.
Een transitie waar de mensen elk jaar armer van worden kan ook nooit slagen.
Daarom moeten we terug naar zuiver energiebeleid: zorgen voor betaalbare, schone en betrouwbare energie, voor iedereen op de wereld, en vooral de armere landen. Daarvoor moeten we vooral goedkopere bronnen ontwikkelen dan de huidige, en dat wordt uiteindelijk bijna zeker een nieuwe vorm van kernenergie.
Theo Wolters sluit af met de claim dat we fossiele energie uiteindelijk sneller ver zullen terugdringen door ons te richten op het ontwikkelen van goedkopere energievormen, die een automatische transitie zullen veroorzaken, dan door te blijven proberen een onbetaalbare en onhaalbare transitie aan de bevolking op te dringen, gebaseerd op zon en wind.
Ir Theo Wolters is voorzitter van Stichting Milieu, Wetenschap & Beleid.
Bekijk deze opname hier
meer nieuws
Het narratief stort in: IEA herdefinieert de toekomst van energie
Het einde is nabij – niet voor de wereld, maar voor het klimaatindustriële complex. Het is een neergang die vooral te wijten is aan de pure realiteit van de energie-economie in de ontwikkelingslanden.
De transitie die nooit is doorgegaan: fossiele brandstoffen voedden in 2024 nog steeds 86% van de wereld
Wat de energiegeschiedenis van 2000–2024 werkelijk laat zien.
Valse hongersnoodvrees bij de ineengezakte COP30-fantasie van Net-Zero brandstof
Chris Morrison onthult hoe het alarmisme bij COP 30 over de vermeende hongersnood niets anders is dan brandstof voor de Net-Zero-fantasie — en dat onze voedselzekerheid er veel beter uitziet dan de klimaatkliek je probeert te laten geloven.






