Met de dertigste klimaattop achter de rug beschouwt em. prof. dr. ir Guus Berkhout aan de hand van de povere resultaten dat het inmiddels tot de wereld mag doordringen dat ’het klimaatroer helemaal om’ moet. „Nederland moet een fundamentele hervorming bepleiten. Niet klimaatmitigatie, maar klimaatadaptatie moet de hoogste prioriteit krijgen.”
Het einde is nabij – niet voor de wereld, maar voor het klimaatindustriële complex. Het is een neergang die vooral te wijten is aan de pure realiteit van de energie-economie in de ontwikkelingslanden.
Wat de energiegeschiedenis van 2000–2024 werkelijk laat zien.
Nu het aantal bedrijfsfaillissementen een piek bereikt in oktober, worstelen Duitse bedrijven om te overleven te midden van stijgende energiekosten en de druk van de groene transitie.
Nieuwe technologie maakt olie, kolen, gas én hernieuwbare energie op termijn overbodig.
De VS en Japan sluiten een uitgebreid handelsakkoord, dat zeldzame aardmineralen, kritieke componenten voor halfgeleiders en kernreactoren van de volgende generatie omvat. Hiermee bewegen beide landen zich weg van de economische afbraak, waar klimaat catastrofistisch beleid toe leidt.
“De Tweede Kamer is meer Muppet Show dan een serieuze bestuurskamer”, volgens onze president Guus Berkhout.
De 30ste klimaatconferentie (COP30) in Belém, Brazilië, verliest volgens professor Fritz Vahrenholt al vanaf het begin aan betekenis. De grootste uitstoters zijn niet op hoog niveau vertegenwoordigd en maar weinig landen zijn transparant over hun klimaatbeleid. Het enige verwachte resultaat is de oprichting van een tropisch regenwoudfonds (TFFF), dat volgens Vahrenholt echter kan uitgroeien tot een financieel moeras.
In dit commentaar onthult analist en ex-consultant Vijay Jayaraj hoe de advieselite nu pas de beperkingen van mondiale energiesystemen onder ogen ziet.
De Braziliaanse president Lula roept op tot ‘klimaatwaarheid’ tijdens COP30. Maar de feiten vertellen een ander verhaal dan Lula.
